Huyuan Keng Lao Cong Shui Xian

Prezentowana dziś herbata należy do skalnych. Zbierana była w rezerwatowej części Wuyi w Chinach. Wiele osób nie znosi tego typu herbat z uwagi na ich nietypowy, mineralny smak. W Chinach nazywany jest on yan yun. Herbata zawdzięcza go glebie wulkanicznej na których jest uprawiana.

Nie mam nic przeciw herbatom skalnym. Uważam, że to kwestia dnia, smaku, potrzeb. Otóż czasami mam wielką chęć na herbaty czerwone, a czasami na japońskie zielone. W innych dniach potrafią mi one nie smakować. Odkładam je wtedy na tzw. inny czas. I co? Odkrycie, mega zadowolenie, euforia! Tak samo powinno się testować herbaty, które za pierwszym razem nam nie posmakowały. Podejrzewam, że to samo może być i z wami. A więc, jeśli nie dziś, to jutro czy pojutrze wypijcie herbatę, a może odkryjecie jej prawdziwą twarz. Ważne, by się nie zrażać i odkryć własną drogę.

Mnie herbata zachwyciła od pierwszego powąchania suszu. A można tam wyczuć zapach dobrego tytoniu, spalonego drewna oraz nut jesiennego miodu. Jednym słowem napar zapowiada się bardzo smakowicie. Parzyłem – to jakaś ostatnio u mnie dziwna moda – w stylu europejskim. Duży czajniczek, duży kubek i dłuższy czas. No i zalewałem wrzątkiem. Przykładowe czasy parzeń to: 1,5 minuty, 2 minuty i 2,5 minuty.

A teraz najlepsze, czyli smak. Po pierwszym parzeniu doświadczymy wspaniałego, mineralnego smaku, esencja doskonałej skalnej herbaty. Fajny posmak na czubku języka, finisz krótki, również mineralny. Siorbnijcie sobie tak zdrowo i zassijcie powietrze, przełknijcie, a na czubku języka poczujecie cytrusy (a dokładnie posmak suszonej skórki cytryny i lekko gorzkawy posmak pomarańczy). Drugie parzenie jest już bardziej stonowane. Kwiatowe akcenty z elementami cytrusów. Mineralny posmak jest trudny do określenia. Po prostu nazywamy go mineralnym, kamiennym.

Herbatę otrzymałem jako subskrybent internetowego klubu TheTea. To zaszczyt należeć do tak wyśmienitego grona smakoszy herbacianych.

Mr. Zhang Mr. Su Dong Ding

Oolong to melodia, która często brzmi w moich uszach. No i równie często gości jako napar. Ale jak wytworzyć doskonałą herbatę oolong? Hm… a co byście powiedzieli, gdyby spotkały się dwie osoby: jedna zna się doskonale na hodowli herbaty oraz jej przetworzeniu, a druga jest mistrzem w prażeniu herbat? Ha, odpowiedź jest prosta – powstałaby ta wyśmienita herbata. Mistrzostwo świata. Arcydzieło.

To lekko utleniony i średnio prażony oolong. Zbierany w kwietniu 2016 roku w okolicach wsi Yonglong (Nantou, Tajwan). Pozwoliłem sobie odszukać miejscowość na Google mapie i zauważyłem tam pełno herbacianych sklepów. Jeden obok drugiego. W pierwszej chwili pomyślałem, jak one się utrzymują, ale zaraz zrozumiałem, że to nie Polska i spożycie herbaty jest tam bardzo duże.

Herbatę charakteryzują duże liście doskonale i precyzyjnie zwinięte w małe kuleczki. Po ich pełnym otworzeniu otrzymujemy tak cenny dla wielu herbaciarzy moment, gdzie można je rozłożyć i podziwiać. Zawsze mawiam, że to magia zaklęta w tak małej kuleczce.

W naparze dominują smaki pieczonych ziaren, często kojarzonych z dobrze przypieczoną skórką chleba, dużo kwiecistych aromatów oraz dużo słodyczy owocowej. Fajerwerki w ustach.

Sam susz również ma przyjemny zapach, gdzie główna nuta to właśnie spieczona skórka chlebowa. Warto do rozgrzanego czajniczka wsypać suszu i delektować się unoszącą się wonią, jeszcze przed zalaniem wodą, czekając aż uspokoi swe bulgotanie i osiągnie trochę niższą temperaturę niż wrzątek.

Do naparu można użyć suszu wedle uznania. Mnie wydaje się, że było tak z 6-8 gram na 200 ml, ale nie będę wam narzucał schematów. Przyrządzajcie wedle upodobań. Woda zaraz po zagotowaniu i uspokojeniu się, czyli około 95 C. Jeśli parzycie w gaiwanie to zalecam seriami krótkich zaparzeń, a jeśli w czajniczku to troszkę dłużej. Może to być dla pierwszego parzenia 30 sekund, a może i 1 minuta.

W kubku, jak chciałem przetestować moc naparu, parzyłem pierwszy raz 2 minuty. Ale tu jest pewien europejski problem. Pierwsze parzenie bywa nadzwyczaj smaczne i pełne aromatów, natomiast drugie zawsze wychodzi trochę bardziej cienkie. Smaki są już stonowane, by nie rzec zagłuszone. Pojawia się więcej kwiatów, a mniej prażenia i owoców. Wszystko to zdaje się być echem świetności pierwszego naparu. Także warto o tym pamiętać.

Na koniec wspaniałości, które oferuje prawdziwy, dobrze wyprodukowany oolong – liście. Można je podziwiać bez końca, każdy jest inny, w każdym zapisana jest mini historia. Czasami chcę, aby ta chwila trwała jak najdłużej – ja pijący herbatę i podziwiający liście. Ale wszystko co dobre, niestety się kończy…

Feng Qing Wild Black

Gdy tylko przychodzi jesień coraz częściej pojawia się w moim imbryczku czerwona herbata (w Polsce nazywana czarną). Bardzo lubię dobre, wyraziste herbaty. Oczywiście przoduje tutaj Yunnan, ale smaczne są także gruzińskie oraz chińskie z regionu Fujian.

Dziś rozkoszowałem się herbatą z Yunnanu.

Zakupiłem próbkę tej herbaty w sklepiku Oczarkowanej. Susz pochodzi z Fengqing (prefektura Lincang). Herbata zbierana była wiosną 2017 r. ręcznie z dzikich drzew herbacianych.

Susz pachnie niczym doskonałej jakości tytoń z domieszką wspaniałego kadzidła orientalnego. Można siedzieć z nosem utkwionym w opakowaniu długie godziny i rozkoszować się tym zapachem.

Ale pora parzyć. Dziś tylko w stylu zachodnim, więc będzie to imbryczek 300 ml, z ilością suszu ok. 6 gram. Temperatura wody to prawie wrzątek, czyli woda zaraz po zagotowaniu. Ponieważ uwielbiam intensywność naparów, to czas pierwszego parzenia 2 minuty, a drugiego 4 minuty.

Oczywiście można parzyć tą herbatę w stylu gongfu cha, gdzie suszu będzie tyle samo, ale naczynie (gaiwan) mniejsze i czas o wiele krótszy, bo sprowadzony do 10 czy 20 sekund dla pierwszego parzenia, a później wydłużany.

Herbata jest przebogata w nuty smakowe. Wyczuwam tutaj dużo mocno dojrzałych egzotycznych owoców, trochę miodu oraz kwiecistych posmaków. Brak cierpkości i goryczy. Sama ujmująca słodycz, która bardzo długo pozostaje w ustach i na języku. Na pewno oczaruje wiele wybrednych osób.

Czaj z Wami!

Da Hong Pao Yancha

Dla wielu herbaciarzy świętym miejscem, a przynajmniej kultowym są góry Wuyi. Miejsce gdzie narodziły się herbaty oolong. Góry te rozciągają się w północnej części chińskiej prowincji Fujian. Przeciętna wysokość to 1000-1500 metrów by w najwyższym miejscu sięgać 2158 m n.p.m. Góry te charakteryzują się skalistą glebą, która nie przepuszcza wody, co ponoć jest bardzo korzystne dla krzewów herbacianych.

Dziś mamy do czynienia z legendarną, turkusową herbatą o wspaniałej i niezapomnianej, nawet po pierwszym jej usłyszeniu, nazwie Da Hong Pao „Wielka Szkarłatna Szata”. Herbata należy do chińskiej wielkiej dziesiątki. Stanowi odmianę Yan Cha, czyli tzw. skalnej herbaty.
Herbatę pozyskałem ze sklepu TheTea, który z całego serca polecam. Znajdziecie tam wiele ciekawych i bardzo smacznych herbat. Tradycyjne sklepy wam tego nie zaoferują, co ma na swych półkach TheTea.

Herbatę parzyłem w kubku. To oznaka lenistwa wśród ortodoksyjnych herbaciarzy, jednak zrobiłem to z premedytacją, bowiem czasami lubię tak zaparzyć napar, by wiedzieć jak będzie smakowała herbata z kubka, w którym to parzy blisko 90 % Polaków. Na 300 ml dałem 6 gram suszu. Oczywiście można więcej, wtedy efekt będzie spotęgowany.

Wykonałem dwa testy. W pierwszym trzy parzenia herbaty zalewane były z czasami: 1, 1 i 2 minuty. W drugim, tylko dwa parzenia: 2 i 4 minuty.
Wynik jest taki, jeśli lubicie spokojnie dawkować smak intensywnej herbaty, jaką jest Yancha, to proponuję sposób pierwszy. Jeśli lubicie „kopa” smakowego, to sposób drugi.

Dlaczego tak? W pierwszym mineralność stopniowo narasta, tak samo jak smaki mocnego kakao, by w późniejszych parzeniach łagodnieć do nut kwiatowych.
Przy mocnym zaparzeniu będziecie mieli w ustach wulkan dymno-mineralnego orzechowo-kawowego smaku, a także dużo palonego karmelu i… kawy.
Właściwie można herbatą mocno zaparzoną zastąpić poranną kawę, o ile ktoś pije z was kawę poza herbatą.

Nie pijam kawy w ogóle, dlatego mocne smaki Yancha serwuję sobie niezbyt często. Wolę delektować się jej łagodniejszą, stopniowo narastającą formą.
Ale są takie dni, kiedy ta mineralność „chodzi za mną” i mnie kusi, by poczuć na języku coś innego, coś mocnego, niezapomnianego.

Warto spróbować choć raz tej herbaty, by przekonać się jak smakuje oraz… pokochać lub znielubić na zawsze.

Yunnan Zao Chun 2017

Piję dużo herbat i robię sporo notatek o ich smaku, sposobie parzenia itd. Niestety z braku czasu często długo one muszą czekać na zamieszczenie w Internecie. Tak też było z tą herbatą.

Yunnan Zao Chun to herbata kupiona w 2017 roku w sklepie eherbata.pl. To typowa, wiosenna zielona herbata. Nie tylko z uwagi na zbiór, ale i na cały bukiet smakowy.

Herbata ta pochodzi z góry Yun Pan w chińskiej prowincji Yunnan, z ogrodu położonego na wysokości 1100 metrów n.p.m., z kultywaru Yunnan Da Ye. Jest to wielkolistna odmiana.

Rozpoczynając ocenę herbaty zawsze wącham susz. A wyczuć w nim można delikatnie spieczoną skórkę chleba, ciastka biszkoptowe oraz nuty orzeszków ziemnych. Zapach jest na tyle intensywny, że można go wąchać i wąchać, i wąchać…

Parzenia przeprowadziłem, w czajniczku zalewając susz wodą o temperaturze ok. 80°C. Pierwsze parzenie to 2 minuty, kolejne parzenia to 2 i 3 minuty. Próbowałem też dwóch parzeń w kubku 200 ml, z czasem parzeń 2 i 3 minuty.

Wspaniały smak. Podczas pierwszego parzenia można wyczuć kwiatowy smak z nutami warzywnymi i orzechowymi. Napar jest słodkawy, ale jednocześnie posiada w tle cierpkość. Finisz jest krótki, aczkolwiek bardzo przyjemny. W kolejnym parzeniu herbata jest bardzo delikatna, kwiatowa z nutami orzechowymi. Finisz krótki i lekko cierpki.

Na koniec wspaniałe liście z parzonej herbaty.

Polecam uwadze zarówno herbatę jak i sklep w którym została ona kupiona.